به گزارش سایت خبری نوسازی ناوگان ;
شاید یکی از اتفاقات سیاسی‌ای که این روزها چشم اعراب را به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی به خود خیره کرده، انتخاب حلیمه یعقوب، یک زن محجبه مسلمان، به ریاست‌جمهوری سنگاپور باشد؛ کشوری که تاکنون توانسته‌است به‌لحاظ پیشرفت خودش را به کشورهای رده اول جهانی برساند.
شاید یکی از اتفاقات سیاسی‌ای که این روزها چشم اعراب را به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی به خود خیره کرده، انتخاب حلیمه یعقوب، یک زن محجبه مسلمان، به ریاست‌جمهوری سنگاپور باشد؛ کشوری که تاکنون توانسته‌است به‌لحاظ پیشرفت خودش را به کشورهای رده اول جهانی برساند. شگفتی آنها زمانی بیشتر شد که دریافتند این زن از پدری هندی و دارای ریشه‌های ملاوی است که با یک شهروند عرب یمنی‌تبار به نام محمد عبدالله ازدواج کرده‌است. بیشترین دلیل این شگفتی آن بود که می‌دیدند در کشورهای خودشان حداکثر جایی که یک زن می‌توانست به آن برسد، وزیر امور اجتماعی یا سرپرستی مادران و کودکان است. اما این اتفاق برای غیراعراب، به‌خصوص آنهایی که سنگاپور و نظام سیاسی آن را می‌شناختند، چندان حیرت‌انگیز نبود. درواقع امری عادی در راه سکولاریسمی تلقی می‌شود که سنگاپور از سال ۱۹۶۵ تاکنون درحال پیمودن آن است. اگر چنین انتخابی نبود، تنوع فرهنگی و نژادی این کشور از میان می‌رفت و تجربه شخصیت‌هایی مانند «لی کوان یو»، بنیان‌گذار این کشور، خدشه‌دار می‌شد و سنگاپور نیز در ردیف سایر کشورهای آسیایی همجوار قرار می‌گرفت که قادر به تحقق امنیت، صلح، رفاه و آسایش برای شهروندان خود نیستند. لی کوان یو از همان سال دریافت کشورش در اتحاد با مالزی که نژاد ملاوی بر آن سلطه دارد نمی‌تواند پیشرفت کند؛ بنابراین اعتراض کرد و این کار را تا آنجا پیش برد که رهبران مالزی عذرش را خواسته و او را از کشورشان طرد کردند. همان‌جا بود که این مرد آستین‌هایش را بالا زد و تصمیم گرفت کشوری را که تحقیر شده بود از نو بسازد. جانشینان او نیز دریافتند که تداوم الگوی سنگاپور و رستاخیزش جز با دادن فرصت به همه شهروندان این کشور، اعم از هر نژاد و مذهبی ممکن نیست.
در سنگاپور، رئیس‌جمهور از سوی مجلس برگزیده می‌شود، اما این امر از سال ۱۹۹۱ تغییر کرد و طبق اصلاحی که در قانون اساسی به وجود آمد، انتخاب رئیس‌جمهور نیز به صورت مستقیم از سوی مردم صورت می‌گیرد. بااین‌حال شروط انتخاب‌شدن همانی است که بود. مدت ریاست‌جمهوری در سنگاپور سه سال است. حلیمه یعقوب همه شرایط لازم را داشت، حال آنکه بعضی از شرایط در رقیبش نبود و به‌این‌ترتیب او برنده شد تا نخستین زن رئیس‌جمهور در تاریخ سنگاپور باشد.
بعضی‌ها که اکثرشان را چینی‌تبارها تشکیل می‌دهند، از این نتیجه ناراضی بودند. آنها انتظار داشتند شخصی با ریشه‌های ملاوی در این کشور به قدرت برسد. حتی بعضی نخست‌وزیر «لی هسینگ لونگ» را متهم به توطئه‌چینی و آوردن حلیمه یعقوب کردند کمااینکه بعضی دیگر دولت را متهم به تعیین معیارهای سخت‌گیرانه دربارهٔ سایر نامزدها و از دور خارج‌کردن بعضی، ازجمله «فریدخان» و «محمدصالح ماریکان» کردند. به‌همین‌دلیل دیدیم یعقوب به مجرد پیروزی و ادای سوگند گفت او رئیس‌جمهور همه سنگاپوری‌هاست و روزی را آرزو می‌کند که سنگاپور از مسائل قومی و نژادی به‌کلی خلاصی یافته باشد.
بسیاری بر این باورند که مقام ریاست‌جمهوری در سنگاپور یک مقام تشریفاتی و شبیه به مقام ملکه بریتانیاست، اما واقعیت این است که به موجب اصلاحات قانون اساسی در سال ۱۹۹۱ این مقام اختیارات مهمی را به دست آورد، ازجمله اینکه می‌تواند قدرت دولت را در مورد بودجه کم و زیاد کند یا بر اجرای قوانین امنیت داخلی و فساد مقامات نظارت داشته باشد یا اینکه برای دادن بودجه به شرکت‌های دولتی موافق یا مخالف باشد و در شرایط معینی نسبت به قوانین صادره از پارلمان اظهارنظر کند، اما حلیمه یعقوب کیست؟ او دختر کوچک خانواده‌ای فقیر بود که پدرش سرایداری می‌کرد و در ضمن همسرش به او کمک می‌رساند تا با فروش ساندویچ‌های ارزان‌قیمت مخارج زندگی‌اش را تأمین کند. حلیمه می‌گوید بعد از اتمام مدرسه تا ساعت ۱۰ شب مشغول رفت‌وروب و سرویس‌دادن به مشتریان پدر بوده و در این راه به او کمک می‌کرده‌است. وقتی پدرش از دنیا رفت، مسئولیت این کار بر دوش حلیمه افتاد. خودش می‌گوید به همین خاطر صبح‌ها دیر به مدرسه می‌رفته و درنهایت به دلیل تأخیرهای مکرر تنبیه شده‌است.
حلیمه یعقوب، از دانشگاه سنگاپور لیسانس حقوق گرفت و سپس فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه ملی این کشور اخذ کرد. بااین‌حال روند عملی او از سال ۱۹۷۸ و از طریق فعالیت‌های سندیکایی شروع شد. از همان‌جا بود که نامش در جنبش‌های کارگری درخشید و به‌عنوان دبیرکل این حرکت انتخاب شد. سال ۲۰۰۱ بود که وارد قلمرو سیاست شد و به درخواست «گوه چوک تونگ»، نخست‌وزیر سابق، تصمیم گرفت در انتخابات عمومی شرکت کند. او در این انتخابات موفق شد و به نام حزب حاکم «کارگر» توانست وارد پارلمان شود. از آنجا بود که حلیمه یعقوب پله‌های سیاست را یکی پس از دیگری طی کرد تا در سال ۲۰۱۳ به ریاست پارلمان رسید. همواره دفاع حلیمه از زنان، به‌خصوص زنان مسلمان و تلاش او برای دفاع از حقوق معلولان و بیماران روانی به او کمک کرده‌است تا شهرت بیشتری به دست آورد. در این میان همسر و پدر پنج فرزندش نیز یاری‌رسان او بوده‌است.
– عبدالله المدنی / الاتحاد
Let’s block ads! (Why?)
